10 najczęściej łamanych reguł

Oto ranking najczęściej łamanych reguł przez golfistów-amatorów.

1. Pytanie o porady i udzielanie porad

Jest to najczęściej łamana reguła zarówno w sposób świadomy, jak i nieświadomy. Często  przez nieuwagę w trakcie gry padają stwierdzenia typu „ Zwolnij swing”,  „Robisz overswing”, „Nie masz jak uderzyć, lepiej weź uwolnienie”. W rozumieniu reguł są to  nic innego jak właśnie porady. Kara jest odpowiednia do formatu gry: dwa uderzenia w stroke play i utrata dołka w match play.

Reguły mówią, że podczas regulaminowej rundy graczowi nie wolno pytać o porady ani udzielać porad. „Poradą” jest każda uwaga lub sugestia, która może wpłynąć na wybór sposobu gry przez gracza, na wybór kija lub sposobu wykonania uderzenia. Informacje dotyczące reguł, odległości lub spraw ogólnie znanych, jak np. pozycja hazardów lub flagi na putting greenie, nie są poradami.

2. Szukanie piłki dłużej niż 5 minut, wolne tempo gry

Zawodnicy często przedłużają czas szukania piłki, zapominając, że narażają się na karę. Po pierwsze –  na karę za opóźnianie gry,  po drugie – piłka znaleziona po 5 minutach traci status piłki w grze. Wykonanie uderzenia taką piłką wiąże się z karą za zagranie niewłaściwą piłką.

Piłki można szukać nie dłużej niż 5 minut, które jest liczone od momentu, gdy gracz lub jego caddie rozpoczęli poszukiwania. Po tym czasie, jeżeli piłka nie została znaleziona lub zidentyfikowana, zostaje uznana  za zgubioną. Oznacza to, że gracz ma tylko jedno wyjście: musi zagrać piłkę z karą jednego uderzenia, z miejsca skąd wykonał ostatnie uderzenie.

Dla przypomnienia jeszcze kilka dodatkowych spraw związanych z szukaniem piłki:

• Gracz może szukać 5 minut piłki oryginalnej i kolejne 5 minut piłki prowizorycznej pod warunkiem, że nie lądowały one w tym samym obszarze blisko siebie, w przeciwnym razie ma 5 minut na równoczesne szukanie obu piłek;
• Jeśli gracz znajdzie swoja piłkę w drugiej minucie, pójdzie po kij i po powrocie nie może odnaleźć położenia piłki, ma trzy minuty na ponowne jej odnalezienie;
• Czas gry niewłaściwą piłką nie jest wliczany do 5 minut dozwolonych  na szukanie piłki;
• Jeśli piłka, co do której istnieją przypuszczenia, że jest to oryginalną piłka gracza, zostanie odnaleziona w granicach pola np. przez współzawodników, gracz ma obowiązek ją zidentyfikować, czy faktycznie jest to jego piłka i podjąć decyzję odnośnie sposobu dalszej gry tą piłką.

3. Kolejność gry

Na pierwszym tee  – Czasami powstają dyskusje pomiędzy zawodnikami, kto ma pierwszy zagrywać piłkę z pierwszego obszaru tee.  Wielu uważa, że zawodnik z najniższym handicapem powinien uderzać pierwszy. Nie jest to prawdą. Reguła 10-2 mówi, że zawodnik posiadający przywilej na pierwszym tee jest wyznaczany według listy startowej. W przypadku jej braku przywilej powinien być przyznany w drodze losowania np. poprzez rzucenie monety. Nie ma jednak kary za wykonanie uderzenia poza kolejnością w żadnym w formacie gry.  Nie jest też prawdą, że gracz z najniższym wynikiem na ostatnim dołku ma zawsze przywilej na następnym tee, a jeśli dwóch zawodników ma ten sam wynik to grają według kolejności z poprzedniego obszaru tee. Jest to prawdziwe w konkurencjach na liczbę uderzeń (stroke play netto i brutto). W rozgrywkach handicapowych bogey, par i stableford wygląda to inaczej. Reguła 32 mówi, że w tego typu rozgrywkach zawodnik z najniższym wynikiem netto na poprzednim dołku rozpoczyna jako pierwszy grę z następnego tee.

W pobliżu putting greenu – Czasami zawodnicy czekają z wykonywaniem puttów aż wszyscy grający grupie będą mieli swoje piłki na greenie. Kiedy jedna piłka leży w bunkrze 14 m od dołka,  druga na fringu 10 m od dołka a  trzecia na putting greenie 30 m  od dołka – jaka jest kolejność gry?  Gracz, którego piłka jest na greenie, powinien zagrać pierwszy, gracz w bunkrze drugi i gracz na fringu trzeci. Jednak w grze stroke play nie ma żadnej kary za grę poza kolejnością szczególnie, jeśli to pomaga poprawić tempo gry. Zawodnicy nie mogą jednak dokonać umowy w sprawie wykluczenia działania reguły o kolejności gry, ponieważ grozi za to dyskwalifikacją.

4. Dotykanie piłki

Piłka jest w grze od momentu, kiedy gracz wykonał uderzenie na obszarze tee. Od tego momentu może być dotykana tylko wtedy, gdy gracz postępuje zgodnie z regułą, która na to pozwala. Zawodnicy łamią ten zapis najczęściej w sytuacjach związanych z szukaniem piłki lub jej identyfikacją. Zdarza się to, gdy gracz, chcąc sprawdzić, czy piłka odnaleziona w wysokiej trawie jest jego piłką w grze, dotyka ją, obraca bez uprzedniego zamarkowania jej pozycji. Takie zachowanie skutkuje karą jednego uderzenia. Gracz nie może dotykać piłki w tych okolicznościach, dopóki nie zgłosi zamiaru swojemu przeciwnikowi lub współzawodnikowi! Potem, przed jej dotknięciem, musi oznaczyć pozycję piłki. Pozycja piłki musi być oznaczona również w sytuacji, gdy zawodnik nie mam zamiaru podnosić piłki, tylko ją obrócić, aby odnaleźć znaczek identyfikacyjny.

5. Poprawianie linii puttowania

Często można spotkać gracza, idącego wzdłuż własnej linii puttowania i przyciskającego putterem jakieś nierówności na linii putta. Reguły pozwalają naprawiać ślady po starych dołkach lub wgłębienia po uderzeniach piłki oraz usuwać naturalne utrudnienia ruchome, lecz nie można poprawiać żadnych innych nierówności, w tym śladów po butach.

6. Wyznaczanie „najmilszego” punktu uwolnienia zamiast najbliższego punktu uwolnienia

7. Granie piłki prowizorycznej – brak lub złe ogłoszenie zamiaru

Gdy zawodnik zamierza zagrać piłkę prowizoryczną musi ogłosić ten zamiar we właściwy sposób, używając słów „prowizoryczna” lub „tymczasowa”. Musi ją również zagrać, zanim on sam lub jego partner pójdzie szukać oryginalnej piłki.

Jeżeli nie poinformuje o swoim zamiarze i zagra inną piłkę, to taka piłka nie jest piłką prowizoryczną, lecz staje się piłką w grze z karą uderzenia i odległości (Reguła 27-1). Piłka oryginalna staje się piłką zgubioną.

8. Uwolnienie piłki z przeszkody wodnej – dropowanie piłki na „linii lotu piłki”

Zawodnik może upuścić piłkę za hazardem wodnym na linii prostej pomiędzy dołkiem a punktem, w którym piłka w locie przecięła granicę przeszkody wodnej. Często zdarza się, że zawodnicy korzystają z tej opcji uwolnienia, błędnie dropując piłkę i cofając się wzdłuż linii lotu piłki w kierunku przeszkody wodnej.

9. Uwolnienie piłki od dwóch zakłóceń w jednej procedurze

Gdy piłka gracza zatrzyma się na drodze sztucznej nawierzchni i dodatkowo, ławka jest drugim utrudnieniem, które zakłóca obszar zamierzonego swingu, najczęściej spotykanym błędem jest branie uwolnienia od tych dwóch zakłóceń w jednym kroku. Jest to niezgodne z regułami, ponieważ zawodnik musi przeprowadzić uwolnienie w dwóch osobnych procedurach.

10. Poprawianie położenia piłki

Głównie poprzez przemieszczanie, zginanie lub łamanie wszystkiego co rośnie lub jest przytwierdzone na stałe (włączając w to sztuczne utrudnienia nieruchome i elementy wyznaczające granice pola).

Czy wiedziałeś, że?  

• Okazuje się, że  w rundach treningowych  tylko 27% golfistów stara się grać zgodnie z regułami, stosując się do nich w  całej rozciągłości. Pozostali  grają trochę z regułami, trochę bez, zarzekając się, że w prawdziwym turnieju absolutnie będą przestrzegać wszystkich procedur i doliczać stosowne kary.
• Uwaga! Od wydania najnowszej wersji   „Reguł gry w golfa” w języku polskim obowiązuje  zmienione nazewnictwo w kilku definicjach np. przeszkoda wodna i boczna przeszkoda wodna zostały zmienione zostały na hazard wodny i boczny hazard wodny, piłka podmieniona na piłkę zastępczą, poza granicami pola na autitd.