Luke Donald o chippingu i pitchingu. Dobra technika tego typu uderzeń doprowadziła go do pozycji nr 1 na świecie.
Luke Donald należy do ścisłej światowej czołówki graczy, którzy grę wedge’ami opanowali do perfekcji. Te umiejętności doprowadziły go na szczyt światowego rankingu w latach 2011/2012. Pomimo utraty pozycji światowego lidera nadal jest jednym z najlepszych zawodowców w uderzeniach od 100 m do greenu. Był w pierwszej dwójce w scramblingu w 3 z ostatnich 6 sezonów na European Tour, wliczając w to 2. miejsce w 2015 r. Znalazł się również w czołowej dziesiątce w czterech z ostatnich sześciu sezonów w PGA Tour.
„Zrozumienie, w jaki sposób kij powinien dojść do piłki przy różnego typu krótkich uderzeniach, jest kluczowe”, tłumaczy Luke. „Wielu amatorów nie rozumie podstaw, dlatego ustawia się w zły sposób, co praktycznie uniemożliwia poprawne wykonanie uderzenia. Pora to zmienić!”
PITCHING
UŻYJ BOUNCE, ABY DOBRZE TRAFIAĆ
Dobre ustawienie pozwoli ci lepiej wykorzystać właściwości wedge’a w celu poprawy kontaktu z piłką.
W pitchingu najważniejszy jest dobry i powtarzalny kontakt. Ma on znaczenie przy kontroli trajektorii i rotacji, co z kolei ma wpływ na długość lotu i ostateczną długość twojego uderzenia. Aby dobrze wykonać strzał tego typu, przy kontakcie z trawą musisz użyć bounce kija, a nie jego krawędzi głównej. Neutralna i naturalna pozycja przy ustawieniu do piłki pozwoli ci osiągnąć zamierzony cel i stworzyć powtarzalne uderzenie z czystym kontaktem i przewidywalnym lotem piłki. Ułatwi ci to również dopasowanie swingu do zaistniałej sytuacji i będzie miało wpływ na precyzję uderzenia.
Dobra pozycja wyjściowa da ci możliwość wykorzystania rzeczywistego kąta główki kija przy kontakcie z piłką za pomocą bounce, a nie krawędzi głównej kija. Dzięki temu będziesz czesał trawę lub zostawiał tylko mały divot. Da ci to czysty kontakt i stały kąt wylotu piłki.
Najczęściej spotykane błędy
Często jestem świadkiem, jak gracze ustawiają piłkę za blisko prawej nogi z shaftem kija pochylonym zbytnio do przodu. Przesunięcie piłki bardziej do środka linii nóg spowoduje, że shaft znajdzie się prawie w pionowej linii. To z kolei ułatwia wykorzystanie bounce.
POPRAW KONTROLĘ DYSTANSU
Tylko trening pozwoli poznać ci dobrze odległości, jakie możesz uzyskać, uderzając piłkę w określony sposób.
Niektórzy zawodnicy lubią stosować metodę zegara w backswingu, jednak ja reguluję mój dystans uderzenia poprzez trening i czucie, ponieważ nie jestem zbyt technicznym zawodnikiem. Wyobrażam sobie uderzenie, po czym dzięki eksperymentowaniu na range’u, podświadomie wiem, jak uderzyć i na jaki dystans. Bardzo ważne jest, aby trenować głównie odległości, z którymi nie czujemy się komfortowo. Zawsze zmieniam odległości i nigdy nie gram zbyt wielu piłek z tego samego miejsca – nawet jeśli przesunę się tylko metr lub dwa pomiędzy uderzeniami. Jeśli będziesz tak robił, będziesz pracował nad czuciem uderzenia.
Minimalne zgięcie w nadgarstkach ułatwi ci kontrolę dystansu, ponieważ odpada nam element szybkości generowanej przez wyprost nadgarstków w downswingu.
Skrócona pozycja końcowa wykreuje płynniejszy rytm, co poprawi kontakt z piłką i zwiększy kontrolę uderzenia.
Bonus – Uderz w roughu
Wyjątkiem do minimalnej pracy nadgarstków przy pitchingu jest sytuacja, kiedy nasza piłka leży źle w roughie. Jeśli jest ona głęboko i istnieje duże prawdopodobieństwo wejścia trawy pomiędzy lico kija a piłkę, wtedy musimy użyć naszych nadgarstków. Robimy to po to, aby zaatakować piłkę bardziej pionowo w celu jej wybicia. Pamiętaj, im gorzej piłka leży w roughie, tym bardziej musimy pracować nadgarstkami w backswingu.
UŻYWAJ GÓRNEJ CZĘŚCI CIAŁA
Nogi nie odgrywają ważnej roli przy grze wegde’ami, ponieważ nie musimy generować zbyt wielkiej mocy.
Cały ruch przy pitchowaniu powinien pochodzić z rotacji górnej części ciała. Ramiona, nadgarstki i dolna część ciała muszą być bierne – nie potrzebujemy nóg, aby wygenerować moc, gdyż jest to delikatne uderzenie. Powoduje to, że kij jest przed nami podczas całego swingu, dzięki czemu kończymy w naturalnej pozycji bez prawego ramienia ponad lewym z zamkniętą główką kija. Pomaga to w utrzymaniu otwartej główki kija podczas uderzenia i rzeczywistego kąta główki dla wysokiego uderzenia i miękkiego lądowania.
Staraj się zakończyć cały ruch z wyprostowanymi ramionami. Jeśli utrzymasz stały kąt łopatki podczas całego ruchu, ukończysz ruch z licem kija skierowanym w niebo.
CHIPPING
USTAW SIĘ JAK DO PUTTOWANIA
Stań bliżej piłki, ustaw ją na środku i chwyć kij niżej.
Najłatwiejszym sposobem chippowania jest wykonanie uderzenia jak przy puttowaniu. Wielu amatorów obserwuje zawodowców, którzy zatrzymują piłkę po drugim albo trzecim odbiciu i starają się to naśladować. Pamiętajcie, że gramy tak tylko wtedy, kiedy jest to absolutnie konieczne, ponieważ dodatkowa rotacja jest cięższa w kontrolowaniu i zwiększa niepewność, jak zareaguje piłka. Jeśli jest dużo greenu do wykorzystania, lubię, kiedy piłka ląduje miękko i toczy się w kierunku dołka. Jest to łatwiejszy sposób tego uderzenia. Jeśli popełnisz błąd, twoja piłka znajdzie się bliżej, niż jeśli zechcesz ją uderzyć wysoko w górę lub z dużą rotacją.
Staraj się prowadzić kij bardziej po prostej poprzez ustawienie się bliżej do piłki i ustawienie kija bardziej pionowo. Trzymaj kij na dole uchwytu.
Ustaw się tak, aby mieć neutralny kąt ataku poprzez umiejscowienie piłki pomiędzy piętami.
BONUS Kij na zewnątrz dłoni
Moje stopy są blisko siebie i w lekko otwartej pozycji w stosunku do celu, po to, aby dłonie i ręce miały miejsce na swing. Tak jak przy puttowaniu zminimalizuj niezależną pracę ramion. Nadgarstki są bierne w odmachu, a główka kija znajduje się na zewnątrz dłoni przez cały czas. Pozwala to na utrzymanie kija w neutralnej płaszczyźnie z główką kija w pozycji prostopadłej. Dzięki temu nie musisz manipulować, aby ustawić go w odpowiedniej pozycji przy impakcie. W przeciwieństwie do pitchingu chcesz, aby twój kij lekko się obracał podczas uderzenia.
GŁÓWKA KIJA NIE WYPRZEDZA DŁONI
Trzonek kija będzie w pozycji pionowej podczas i zaraz po kontakcie z piłką, jeśli dłonie będą pasywne.
Wiele uderzeń przed piłkę lub w jej górną część spowodowana jest zbyt aktywną pracą dłoni. Jeśli będą one pasywne, będziesz miał większą szansę na płynny swing. To da ci czysty kontakt z piłką bez wykonania divota. Utrzymuje to również stały i prawdziwy kąt łopatki, dzięki któremu piłka wyleci z zamierzoną trajektorią i w odpowiednim kierunku. Praca nad tą pozycją w impakcie to klucz do stworzenia powtarzalnego i kontrolowanego uderzenia, które da ci pewność siebie.
Podczas chippowania zmieniam lekko mój chwyt na słabszy, przekręcając dłonie w kierunku celu. Ułatwia mi to użycie bounce i zapobiega uderzeniu w ziemię, którego obawia się tak wielu amatorów. Pozwala mi to również na rotację główki kija, której potrzebuję bez obawy, że zamknę ją przed kontaktem z piłką.
Kąt nachylenia shaftu pokazuje relację główki kija do dłoni. Chcemy, aby był zbliżony po pozycji pionowej, tak aby główka kija nigdy nie wyprzedzała naszych dłoni.
„Golf&Roll” nr 1/2016
Materiał na licencji „Golf World”